آرتوس کافه ای است که می تواند بهشت دوستداران موتور سیکلت باشد!

سایت شماره یک:

امروز به پیشنهاد یک دوست که زندگیش با قهوه و موتورسیکلت تنیده‌ست به کافه‌ای سر زدم؛ کافه‌ای که از دیزاین داخلی و فضای متفاوتش بسیار تعریف شنیده بودم و کنجکاو بودم که ببینم آیا مطابق تصوراتی که برای خودم ساخته‌ام هست یا نه.

بعد از اینکه به محوطه رسیدم از یکی از عابران پرسیدم «گاراژ آرتوس» همینجاست؟ و او سوله روبه‌رو را نشانم داد. راه افتادم و وارد سوله که شدم با فضایی بسیار گسترده و پر از موتور مواجه شدم؛ فضایی که از تصوراتم فاصله داشت و در واقع از تصوراتم بسیار بهتر بود!

پیدایش کافه آرتوس

با آقای داروگین، یکی از دو شریک «آرتوس گاراژ» به گپ زدن نشستیم و برایم از ماجرای شکل گرفتن کافه داستانهایی تعریف کرد؛ اینکه از حدود ۲۵ سال پیش راننده پیست­ های مسابقه بوده و درکنارش سرگرم بازسازی موتورهای قدیمی. پنج سال پیش به همراه شریک حال حاضرش شروع به تولید موتورهای سبک «کافه ریسر» کرده‌اند. «کافه ریسر»ها موتورهایی یک‌نفره هستند که در آنها بیش از راحتی موتورسوار به سرعت و هندلینگ توجه شده‌‌است.

 

موتورهای کافه آرتوس گاراژ

این موتورها برای اولین‌بار در دهه ۵۰ میلادی در لندن شکل گرفته‌اند. موتورهایی سبک شده که موتورسوارانش با هم از کافه‌ای به کافه‌ی دیگر کورس می‌گذاشته‌اند. این دو دوست هم در ایران موتورهای کاستومایز شده به سفارش شخصی تولید می‌کرده‌اند؛ موتورهایی که فقط یک نمونه از هریک در بازار موجود است.

بعد از پنج سال و پس از آنکه در رقابتی بین‌المللی مقام چهارم را با یکی از موتورهای طراحی‌شده‌شان کسب کرده‌اند، تصمیم می‌گیرند به کسب‌و‌کار خود هیجان تازه‌تری هم تزریق کنند. این می‌شود اولین قدم برای تولد کافه‌رستوران آرتوس.

 

«آرتوس» فقط کافه-رستوران نیست. در انتهای سالن بخشی با شیشه از باقی فضا جدا شده که در واقع هسته‌ی اصلی اینجاست؛ دفتر و کارگاه شخصی این دو دوست، که هنوز هم در آن به طراحی و ساخت مشغول‌اند. بالای شیشه نوشته‌ای خودنمایی می‌کند که آقای داروگین می‌گوید شعار اصلی «آرتوس» است: Dream,Build,Ride؛ رویایت را بساز و برانش! موتورهای طراحی شده هم در گاراژ هم در جای‌جای کافه دیده می‌شوند، موتورهایی که صرفا برای نمایش نیستند و مشتاقان خاص خود را دارند و هر کدام هم گویی کاراکتر ویژه خود را به رخ میکشند.

دکوراسیون فضاهای مختلف آرتوس گاراژ

آن سمت سالن موتورها کمی متراکم‌تر کنار یکدیگر ردیف شده‌اند و تجهیزات جانبی و انواع وسایل تزئینی برای فروش چیده‌ شده‌اند. همه‌چیز آنقدر متنوع و رنگ‌به‌رنگ هست که آرزو کنم کاش موتوری داشتم و برایش چیزی می‌خریدم.

چیزی که بیش از هر چیز برایم جالب است وسعت فضاست. اینجا حدود ۱۳۰۰ مترمربع وسعت دارد و فضا به قدری آزاد و باز است که با خیال آسوده میتوان در آن جولان داد. میزها هم آنقدری از هم فاصله دارند که راحتی شخصی را تضمین کنند.

 

از آقای داروگین راجع به طراحی کافه می‌پرسم، می‌گوید تمام ایده‌های وسایل، جایگذاریشان و حتی طرح نقاشی‌های دیواری کار خودشان دو نفر است و توسط دوستان دیگرشان اجرا شده‌است.

از فضای سرپوشیده‌ کافه به سمت حیاط می‌روم.اینجا همه‌چیز رنگی‌تر و روشن‌تر است. همان‌قدر که میزها، صندلی‌ها و سایر وسایل متنوع و متفاوت‌اند، هم‌گونی و هماهنگی هم در آن‌ها دیده می‌شود.

 

اتفاق جالب دیگر در آرتوس تفکیک همه‌ی بخش‌های خوراکی‌ست. آشپزخانه بزرگ در یک سمت، بار میوه با همه میوه‌های رنگی و هیجان‌انگیز تابستانی‌اش در گوشه‌ای از حیاط و قسمت مربوط به بستنی‌های نیتروژنی در گوشه دیگر حیاط قرار گرفته‌اند.

کافه آرتوسمشغول فکر کردن به گذراندن شبی در حیاط «آرتوس» و خوردن فریکی برگرشان هستم که آقای داروگین می‌گوید: «ما اینجا زندگی می‌کنیم و برایمان مهم بوده که فضا دوستانه باشد تا هرکس به اینجا می‌آید آنقدر راحت باشد که بدون هیچ معذوریتی ساعت‌ها بنشیند و لذت ببرد.» از او میپرسم چرا اینجا را برای برپا کردن کافه در نظر گرفتید ؟ همین‌طور که سر تکان می‌دهد که یعنی سوال خوبی پرسیده‌ام می‌گوید: «برای راحتی و آرامشی که صحبتش را کردم احتیاج به فضایی بزرگ داشتیم، جایی دنج و دور از شلوغی شهر. اینجا هم اول فقط خاک بود! بعد روی آن سوله‌ای ساختیم و در نهایت هم آرتوس گاراژ متولد شد.»

تگ های مرتبط

ارسال نظر