1. متریال مناسب برای طراحی خود را با دقت انتخاب کنید

مواد قالب گیری تزریقی مختلف خواص متفاوتی را ارائه می‌دهند. به عنوان مثال، برخی از مواد قالب گیری تزریقی ثبات ابعادی بیشتری نسبت به سایرین ایجاد می‌کنند. به طور مشابه، برخی بهتر از سایرین می‌چسبند. موارد همچون دما، فشار، فعل و انفعالات بیولوژیکی و شیمیایی را در نظر می‌گیرد.

2. تحمل قطعه را در نظر بگیرید

تلورانس‌ها تحت تأثیر انقباضاتی هستند که در طول فرآیند خنک‌سازی رخ می‌دهد. تلورانس‌های مختلف تولید را گران‌تر می‌کنند، اما ممکن است برای جا افتادن یا عملکرد صحیح قطعه شما ضروری باشند، به خصوص اگر در یک مجموعه استفاده شود. توصیه می‌کنیم در مرحله طراحی با تامین کننده خود تماس بگیرید تا در مورد استانداردهای تحمل مورد استفاده آن‌ها مشورت کنید.

3. ضخامت دیوار مناسب را انتخاب کنید

برای اطمینان از انتخاب ضخامت دیوار مناسب برای طراحی قالب گیری تزریقی، باید چند نکته کلیدی را در نظر بگیرید:

• دیوارهای نازک‌تر زمان چرخه را کوتاه می‌کند و هزینه قطعه شما را کاهش می‌دهد.
• بر خلاف قطعات ماشینکاری CNC، قطعات قالب گیری تزریقی پلاستیک از ضخامت دیواره ثابتی بهره می‌برند. اگر قسمتی در یک قسمت ضخیم‌تر از قسمت دیگر باشد، علامت سینک در آن محل ظاهر می‌شود.
• ضخامت‌های غیر یکنواخت دیوار نیز منجر به تاب برداشتن می‌شود، زیرا این دیوارها با سرعت‌های مختلف سرد و منقبض می‌شوند.

4. زوایای دیگر را به طرح خود اضافه کنید

بسیاری از فرآیندهای حذف مواد مانند ماشینکاری CNC می‌توانند دیوارهای عمودی ایجاد کنند. با این حال، ایجاد طرح قطعه برای قالب‌گیری تزریقی با دیواره‌های عمودی باعث می‌شود که قطعه، به‌ویژه در هسته، به دلیل انقباض قطعه در هنگام خنک‌سازی، گیر کند.

اگر نیروی زیادی برای بیرون انداختن قطعه وارد شود، خطر آسیب رساندن به پین‌های اجکتور و حتی قالب بسیار زیاد می‌شود. برای جلوگیری از این مشکل، دیوارهای قطعات را با شیب کمی طراحی کنید.

5. به قسمت‌های خاصی دنده‌ها و پیچ‌ها اضافه کنید

قسمت‌های خاصی نیاز به دنده دارند. دنده‌ها و ضامن‌ها استحکام بیشتری به قطعات می‌بخشد و به از بین بردن عیوب زیبایی مانند تاب خوردگی، سینک و فضای خالی کمک می‌کند. این ویژگی‌ها برای اجزای ساختاری ضروری هستند. بنابراین برای افزایش استحکام، ترجیحاً به جای افزایش ضخامت قطعات به قطعات اضافه شود.

با این حال، اگر به درستی طراحی نشود، می‌تواند منجر به انقباض شود. انقباض زمانی اتفاق می‌افتد که سرعت خنک‌شدن برخی از قطعات بسیار سریع‌تر از سایر بخش‌ها باشد و در نتیجه خمش دائمی برخی از بخش‌ها به وجود می‌آید. تاب برداشتن را می‌توان با حفظ ضخامت دنده بین ۵۰ تا ۶۰ درصد ضخامت دیواری به طور موثر کاهش داد که به آن متصل است.

6. شعاع و سایر موارد را به طرح قطعه اضافه کنید

اعمال شعاع بر روی قطعات، در صورت امکان، گوشه‌های تیز را حذف می‌کند که جریان مواد و یکپارچگی ساختاری قطعه را بهبود می‌بخشد. گوشه‌های تیز باعث ضعف در قسمت می‌شوند زیرا مواد مذاب از گوشه یا گوشه جریان می‌یابد. تنها مکان‌هایی که گوشه‌های تیز اجتناب ناپذیر است، سطوح جداکننده یا سطوح بسته است. بهترین شرکت طراحی قالب پلاستیک تک تک این نکات را در نظر می‌گیرند تا قطعه نهایی کامل و بی‌نقص باشد.

7. باس ها را به دیوارهای جانبی یا دنده ها وصل کنید

باس‌ها پایه‌های استوانه‌ای هستند که در یک قسمت پلاستیکی قالب گیری می‌شوند تا یک درج، پیچ خودکار یا پین برای مونتاژ یا نصب قطعات را بپذیرند. به عنوان مثال، قسمتی با دیواره بیرونی ۳ میلی متر باید دارای دنده‌های داخلی باشد که ضخامت آن‌ها از ۱.۷ میلی متر بیشتر نباشد.

8. سطوح مهم بصری را در نظر بگیرید

به منظور طراحی و ساخت صحیح قطعه خود با استفاده از قالب گیری تزریقی، برای سازنده مهم است که از همان ابتدا نیازهای شما را از نظر ظاهری درک کند. بهترین نرم افزارهای قالب گیری تزریقی پلاستیک می‌تواند همواره کمک کند.

یکی از نکات کلیدی که سازنده ابزار باید در نظر بگیرد، محل دروازه است. دروازه‌ها بخش‌های ورودی هستند که از طریق آن‌ها مواد مذاب وارد قالب می‌شود. سازنده ابزار باید نوع دروازه‌ها را انتخاب کند و آن‌ها را به صورت استراتژیک قرار دهد تا مشکلات بالقوه کیفیت را به حداقل برساند.

همچنین دروازه‌ها بقایای نشانه‌ای بصری بر جای می‌گذارند، حتی اگر ظریف باشد. به همین دلیل است که توصیه می‌کنیم به تامین کننده خود در مورد هر گونه الزامات زیبایی شناختی و عملکردی اطلاع دهید و تعیین کنید که کجا نباید دروازه را وارد کنید.