تاریخچه‌کافه تهرون

در اوایل فعالیت، کافه بسیار کوچک بود و تنها دو میزِ چهار نفره داشت، اما فضای دل‌انگیز قدیمی و منوی خوب و متفاوت آن، باعث شد به تدریج مشتریان خاص خودش را پیدا کند، به گونه‌ای که در سال ۱۳۹۵ ظرفیت کافه به بیشتر از ۸۰ نفر رسید.

با سر رسیدن موعد قرارداد با باغ نگارستان، کافه در اواخر تابستان ۱۳۹۵ جهت جابجایی بسته شد و مدیران آن این بار به سراغ خانه‌ای قدیمی و زیبا در خیابان ویلا رفتند. پس از اندکی بازسازی و تغییر، در آغاز سال ۱۳۹۶ فعالیت کافه تهرون در خانه‌ی تاریخیِ خیابان ویلا از سر گرفته شد. تاریخ ساخت خانه به سال ۱۳۳۸ بازمی‌گردد و با معماری مدرنِ همان زمان بنا شده است. بدین ترتیب کافه تهرون از یک عمارت ۲۰۰ ساله به یک خانه‌ی ۷۰ ساله نقل مکان کرد.

بخش‌های مختلف کافه تهرون

به خیابان ویلا و سپس کوچه‌ی خسرو بروید، پلاک ۳۹ همان خانه‌ای است که کافه تهرون ویلا در آن قرار دارد و درِ آن، همواره به روی میهمانانش باز است. در نگاه اول شاید خیلی خاص و متفاوت به نظر نرسد اما هنگامی که وارد می‌شوید، محو زیبایی‌هایش خواهید شد. بخش ورودی خانه یک راهرو دارد و ارابه‌ای آبی رنگ در گوشه‌ای از آن خودنمایی می‌کند. روی ارابه و اطراف آن پر از گلدان‌های گل است. با گذشتن از کنار ارابه، به دری سفید رنگ و شیشه‌ای می‌رسید. این در رو به حیاط باز می‌شود.

از این در که عبور کردید، حیاطی سرسبز و پرگل با حوضی زیبا در وسط آن نمایان می‌شود که میز و صندلی‌های چوبی در گوشه و کنار آن چیده شده‌اند. این منظره در بیشترِ خانه‌های قدیمیِ ایرانی، مشترک است و شاید برای بسیاری از شما یادآور خاطرات و بازیگوشی‌های کودکانه در حیاط خانه‌ی مادربزرگتان باشد. در روزهای آفتابی می‌توانید میزهای حیاط را برای نشستن انتخاب کنید و در فضای پر گل و درخت آن از غذای‌تان لذت ببرید.

در آنسوی حیاط کافه تهرون ویلا ساختمانی دو طبقه به چشم می‌خورد. قدم به درون خانه که می‌گذارید، دیدن اسباب و اثاثیه‌های نوستالژیک داخل آن، شما را به تهران قدیم می‌برد. شاید هم احساس کنید که وارد شهرک سینمایی غزالی تهران شده‌اید! طبقه‌ی پایین، دارای دو اتاق بزرگ است که یکی از آن‌ها با پنجره‌های شیشه‌ایِ بلند، دید کاملی به حیاط دارد. میز و صندلی‌ها تنها در طبقه‌ی اول قرار گرفته‌اند. در طبقه‌ی بالا که از یک کتابخانه و بالکن تشکیل شده است، امکان صرف غذا وجود ندارد.

رنگ و بوی سنتی و قدیمیِ کافه تهرون

نوای دل‌انگیزِ موسیقی سنتی ایرانی، که در کافه پخش می‌شود، باعث می‌شود حال و هوای قدیم را واقعی‌تر احساس کنید. در و پنجره‌ها، موزاییک‌ها، پله‌ها، حیاط و… رنگ و بوی خانه‌های قدیم تهران را دارند. چیدمان و دکوراسیون داخلی نیز چنان متناسب و هوشمندانه انتخاب شده است که زمینه را برای القای هرچه بیشترِ صمیمیت و گرمای دلنواز خانه‌های قدیمی فراهم می‌کند.

از میز و صندلی‌های چوبی، رومیزی‌های سفید رنگِ توری، طاقچه‌ها، قفسه‌های کتاب و کمدهای قدیمی گرفته تا ظروف سرو غذا و قاشق و چنگال، قاب عکس‌ها، شمع‌ها و لوازم تزئینی قدیمی، همه و همه شما را در گذشته غوطه‌ور می‌سازند. حتی نحوه‌ی تزئین و ارائه‌ی غذاها و نوشیدنی‌ها نیز سنتی و تماما ایرانی است، گویی وارد خانه‌ی یک مادربزرگ با ذوق و خوش سلیقه شده‌اید.

یکی از نکات جالب توجه کافه، منوی پارچه‌ای آن است. منو کافه تهرون ویلا در نگاه اول شبیه یک دستمال معمولی به نظر می‌رسد. ایده‌ی جذاب دیگر استفاده از نام گل‌ها و درخت‌ها برای هر میز، به جای شماره‌گذاری آن‌هاست. اسامی همچون میخک، یاس، بیدمشک، بید مجنون، صنوبر، پیچک، نیلوفر، گردو، تاک و … را می‌بینید که بر روی کاشی‌‌هایی با نقش و رنگ‌های زیبا نوشته شده‌‌ و در کنار گل‌های طبیعیِ با طراوت و چشم‌نواز روی میزها قرار گرفته‌اند.