عمارت مسعودیه مکانی مناسب برای علاقمندان به تاریخ و معماریست و همچنین محیطی پر از جاذبه برای گذراندن اوقات خوش در کنار دوستان و اعضای خانواده است.

اگر ساکن تهران هستید و یا برای مسافرت تهران را انتخاب کردید و میخواهید آخر هفته ی خوبی را در کنار خانواده و دوستانتان سپری کنید،بهتر است به عمارت مسعودیه در میدان بهارستان سری بزنید و از معماری زیبا و محیط آرامش بخش این بنای تاریخی لذت ببرید.عمارت مسعودیه مکانی مناسب برای مطالعه دانشجویان و هنر دوستان می باشد . همچنین در عمارت مسعودیه می توانید ساعتها در تاریخ غرق شوید و با عکاسی از این بنای تاریخی لذت ببرید و اوقات خوشی را برای خود رقم بزنید.عمارت مسعودیه یکی از آثار تاریخی به جا مانده از دوره ی قاجار است و سالها خاطرات تلخ و شیرین را  را در خشت خشت خود مدفون کرده است.
عمارت مسعودیه
عمارت مسعودیه تا سال‌ها پیش مهجور و ناشناس بود و کسی فکرش را نمی‌کرد درست پشت میدان بهارستان و در شلوغی و هیاهوی خیابان جمهوری، پشت سردری با نام میراث فرهنگی، عمارت و باغی به این بزرگی و زیبایی وجود داشته باشد؛ باغی که خصوصیات باغ ایرانی را داراست و اثر معماری اروپایی بر عمارت و ساختمان‌هایش دیدعمارت مسعودیه از بناهای قاجاری و دیدنی‌ های تهران به شمار می‌آید و در طول حیات خود کاربری‌های مختلفی داشته است. این عمارت را به دستور مسعود میرزا ساختند و به همین دلیل با نام مسعودیه معروف شد. مسعود میرزا ملقب به ظل‌السطان، فرزند ارشد ناصرالدین شاه بود. عمارت مسعودیه به‌علت موقعیت مکانی خود در میدان بهارستان، اتفاقات بسیاری را تجربه کرده است. 

عمارت مسعودیه تهران کجاست؟

عمارت مسعودیه از جاذبه های گردشگری استان تهران در بافت مرکزی پایتخت است و در میدان بهارستان، ضلع جنوب غربی، خیابان اکباتان قرار دارد.
عمارت مسعودیه

 دسترسی به عمارت مسعودیه تهران

برای رسیدن به عمارت مسعودیه راه ساده‌ای در پیش دارید. اولین راه این است که از طریق خط دو مترو به ایستگاه ملت بروید و پس از خروج از ایستگاه در خیابان ملت به خیابان اکباتان بروید. ورودی عمارت مسعودیه در این خیابان قرار دارد. همچنین از ایستگاه مترو بهارستان می‌توانید به ضلع جنوب غربی میدان بهارستان بروید و در خیابان اکباتان به ورودی عمارت مسعودیه برسید؛ اما راهی نسبتا طولانی‌تر را طی خواهید کرد. همچنین اگر قصد استفاده از اتوبوس را دارید، خط میدان بهارستان-میدان جمهوری گزینه‌ای مناسبی است.
عمارت مسعودیه

تاریخچه عمارت مسعودیه تهران

باغ عمارت مسعودیه با دستور مسعود میرزا حاکم اصفهان، ملقب به ظل‌السلطان فرزند ناصرالدین شاه پس از آقامحمد در 1295 ق، به سرکارگری رضا قلی خان (ملقب به سراج الملک) در زمینی به وسعت حدود 4 هزار مترمربع و مرکب از بیرونی (دیوان خانه) و اندرونی و دیگر ملحقات بنا شده است. در واقع نام این عمارت نیز برگرفته از نام مسعود میرزا به مسعودیه شهرت یافته است. معمار این بنا استاد شعبان معمار باشی و ناظر آن میرزا رضا قلی خانی ملقب به سراج الملک است.
عمارت مسعودیه در طول سالهای عمر خود شاهد وقایع بسیار زیادی بود. در جریان جنبش مشروطه با توجه به نزدیکی آن به میدان بهارستان و اختلاف ظل السلطان با برادرش مظفر الدین شاه و فرزند او، یکی از پایگاه‌های مشروطه خواهان و مخالفان محمد علی شاه بود. در سال 1287 در نزدیکی این عمارت بمبی دست ساز زیر کالسکه محمد علی شاه منفجر شد که بهانه لازم را برای به توپ بستن مجلس دست او داد. پس از واقعه بهارستان، عمارت مسعودیه نیز به همراه خانه ظهیرالدوله و سایر مشروطه خواهان به رگبار بسته شد.
بنای بسیاری از ساختمان‌های فرهنگی کشور در این عمارت گذاشته شد. نخستین کتابخانه و موزه ملی ایران جایی در گوشه این عمارت برپا شدند. در حدود سال‌های 1304 انجمن معارف با استفاده از یکی از اتاق‌های آن نخستین کتابخانه رسمی کشور را که پایه اصلی و اولیه کتابخانه ملی بود را گذاشت. چند سال بعد نیز یکی دیگر از اتاق‌های آن به عتیقه‌های باستانی که از گوشه و کنار ایران به دست آمده بود اختصاص یافت و در حقیقت نخستین موزه ایران در آن پایه‌گذاری شد. اشیای عتیقه همین جا در سال 1318 به موزه ملی منتقل شد.
موسس خاندان قاجار (آقا محمدخان) سال ۱۲۰۰ هجری قمری تهران را به‌عنوان پایتخت انتخاب کرد. از این مرحله بود که با ساخت کاخ، باغ‌ها، کوچه‌ها و خیابان‌ها شکل نوینی به شهر بخشید. فتحعلی‌شاه به‌عنوان نخستین سازنده‌ شهر تهران، باغ نگارستان را در خارج از حصار شهر تهران ساخت و سپس محل سکونت خود را از کاخ گلستان به آنجا منتقل کرد. این باغ و دو باغ دیگر (باغ سردار و باغ نظامیه) در خارج از خندق شمالی تهران ساخته شده بودند. باغ نگارستان در سال ۱۲۲۲ هجری قمری ساخته شد. در جنوب جلوخان باغ نگارستان، باغ نظامیه را ساختند. این باغ در ۱۲۹۰ هجری قمری توسط ظل‌السلطان خریداری شد و سپس باغ مسعودیه و عمارتش را به آن اضافه کرد. باغ نظامیه روی قطعه زمینی مربع شکل و محصور با دیوار ساخته شده بود و در محل تلاقی محورها بنای اصلی در مرکز قرار داشت. او همچون پدر به ساختمان کاخ‌ها و بناهایی چند در محدوده تهران ناصری و روستاهای نزدیک آن پرداخته که باغ و عمارت مسعودیه از چشم‌گیرترین آن‌ها است.
عمارت مسعودیه
پژوهش‌های باستان‌شناختی در محوطه و بنای قاجاری عمارت مسعودیه تهران از پنجم آبان‌ماه ۱۳۹۰ تا ۱۰ خردادماه ۱۳۹۱ به‌طور متناوب انجام شد. بر اساس  مطالعات، ظل‌السلطان در سال ۱۲۸۴ خورشیدی (۱۳۲۷ قمری) به پسر خود وکالت داد که خانه‌اش (عمارت مسعودیه‌) را به هرکس که مایل باشد بفروشد. همدم السلطنه‌، همسر جلال‌الدوله‌، دختر میرزا یوسف مستوفی‌الممالک صدراعظم‌، در ۱۳۲۸ عمارت مسعودیه را به‌ازای ۵۰ هزار تومان خریداری کرد. در این معامله، وکیل همدم‌السلطنه شخص مستوفی‌الممالک یعنی صدراعظم وقت بود.
رضاشاه در سال ۱۲۹۹ خورشیدی (۱۳۴۲ قمری) عمارت مسعودیه را از همدم‌السلطنه خریداری و یک سال بعد‌ (سال ۱۳۰۰) به وزارت فرهنگ و معارف، اوقاف و صنایع مستظرفه هدیه کرد. وزارت آموزش‌وپرورش از سال ۱۳۰۲ تا ۱۳۷۷ خورشیدی در این مجموعه قرار داشت. در فاصله سال‌های ۱۳۴۲ و ۱۳۴۳ خورشیدی، از عمارت مسعودیه برای مدت کوتاهی به‌عنوان دانشکده افسری استفاده شد.
هیئت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۶/۱۲/۱۰ بنا به پیشنهاد وزارت آموزش‌وپرورش و با استفاده از ماده ۱۱۴ قانون محاسبات عمومی کشور مصوب سال ۱۳۶۲ تصویب کرد که حق استفاده از عرصه و اعیان ساختمان قدیمی وزارت آموزش‌وپرورش‌، واقع در خیابان اکباتان به سازمان میراث فرهنگی کشور واگذار شود. این مصوبه در واقع بر اساس توافق وزارت خانه‌های فرهنگ و ارشاد اسلامی (که سازمان میراث فرهنگی وابسته به آن است‌) و وزارت آموزش‌وپرورش صورت گرفت و پس از انجام نقشه‌برداری و تهیه مدارک لازم‌، مجموعه به شماره ۲۱۹۰ ، در تاریخ ۱۳۷۷/۱۰/۲۷ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و حریم و ضوابط آن در تاریخ بهمن ماه ۱۳۷۷ تعیین، تصویب و به مراجع قانونی اعلام شد. سازمان ‌میراث‌ فرهنگی در راستای حفظ و احیای آثار و بناهای تاریخی، این مجموعه را با هدف بهره‌برداری از آن در سال ۱۳۸۹ به شرکت سرمایه‌گذاری عظام به‌مدت ۳۰ سال واگذار کرد.
عمارت مسعودیه
بخش‌های عمارت مسعودیه تهران
عمارت‌های اصلی مجموعه تاریخی مسعودیه عبارت‌اند از:
• دیوانخانه   
• سفره‌خانه و حوض‌خانه   
• حیاط سید‌جوادی   
• عمارت سید‌جوادی   
• حیاط مشیری 
• عمارت مشیری   
• حیاط خلوت   
• عمارت حیاط‌خلوت   
• عمارت سردر (پیاده) 
• عمارت سردر کالسکه‌رو   
• باغ دیوانخانه   
• عمارت دیوانخانه 
• بنای یک‌طبقه با زیر‌زمین 
در یکی از عمارت‌ها، کافه مسعودیه با فضای گرم و دوستانه‌اش قرار دارد. این کافه که متفاوت از بسیاری از کافه‌های شهر است، عرقیات و دمنوش‌هایش خوشمزه‌ای سرو می‌کند. اگر دوست دارید بیشتر در فضای دوره قاجاری قرار بگیرید، طبقه زیرین عمارت، عکاسخانه‌ای است که لباس‌های قاجاری تن شما می‌کند و عکس می‌گیرد. در عمارت دیگری نیز، سالن تماشاخانه است که تئاتر برگزار می‌شود. سایر ساختمان‌های مجموعه هم‌اکنون به گالری‌های فروش وسایل سنتی و زیورآلات دست‌ساز اختصاص داده شده است.
عمارت مسعودیه
 
معماری عمارت مسعودیه تهران
هنگام  ورود به مجموعه مسعودیه، روی در ورودی نشانی از معمار عمارت و ارادت وی به ظل‌السطان و همچنین سال تاسیس بنا را می‌بینید.                   
بر اساس مستندات باقی‌مانده، این باغ دارای دو قسمت بیرونی و اندرونی می‌شد که در حال حاضر از قسمت اندرونی آن اثری باقی نمانده است. قسمت بیرونی مجموعه فعلی، باغ‌عمارت مسعودیه را تشکیل می‌دهد. در این باغ در حال حاضر هفت عمارت وجود دارد که به‌وسیله حیاط‌هایی به یکدیگر متصل شده‌اند.
در حیاط اصلی از سردر باغ، یک محور کالسکه‌رو شروع می‌شود و تا حیاط مقابل دیوان‌خانه امتداد دارد. باغ به‌وسیله ستون‌های آجری و نرده‌های چوبی به دو قسمت غربی و شرقی تفکیک شده بود که اکنون نرده‌ها برچیده شده‌اند. حیاط مقابل دیوان‌خانه دارای یک حوض مدور است که در دوره قاجار به شعاع حدود دو متر گرداگرد آن با آجر فرش شده بود و جهت گذاشتن گل به‌طور شعاعی از آن استفاده می‌کردند.
معماری قاجار
از آغاز سلطنت ناصرالدین شاه تا پایان حکومت سلسله قاجار، بر اثر مسافرت‌های ناصرالدین شاه و جانشینان او و همچنین اعزام عده‌ای از محصلین ایرانی به اروپا و تحت‌تاثیر قرار گرفتن هیئت حاکمه و نخبگان جامعه، سبکی در معماری آغاز شد که التقاطی از معماری بومی و معماری غربی است. هنر معماری این زمان با مقایسه با دوره صفویه، به‌خصوص در مورد ساختمان و توده بسیار ضعیف شمرده می‌شود. تنها در زمان حکومت طولانی ناصرالدین شاه قاجار به‌دلیل نفوذ هنر غربی، هنر معماری همچنین صنایع ظریف مانند گچ‌بری، آیینه‌کاری و کاشی‌کاری رونق یافت. ارتباط بیشتر ایران با غرب، معماران ایرانی را بر آن داشت تا عوامل مشخص معماری ایران را با روشن‌بینی و توجه خاصی با عوامل معماری غرب درآمیزند و آثاری خلق کنند که از نظر هنری دلپسند باشد.
عمارت مسعودیه
معماری قاجار اصول، مبانی و الگوهای قدیم معماری ایران را ارتقا بخشید و نوآوری‌هایی از نظر فضا به‌وجود آورد. با این همه قوت لازم خلق یک معماری نوین را نداشت. جایگاه و مرتبه معماری قاجار در تاریخ معماری گذشته ایران (قبل از دوره نوین) می‌تواند محل بحث و تامل باشد. اگر آثار معماری را از زاویه فضایی ارزیابی کنیم و به خلاقیت‌های فضایی در معماری توجه کنیم، معماری دوره قاجار ارزش پیدا می‌کند و در جایگاه برتر و تکامل یافته‌تری نسبت به معماری‌های دوره‌های قبل از خود چون زندیه و صفویه قرار می‌گیرد؛ چراکه در معماری این دوره خلاقیت‌هایی فضایی افزایش می‌یابد. تنوع فضاها بیشتر می‌شود و فضاهای نوینی خلق می‌شوند. فضاها به گشایش و سبکی بیشتری می‌رسند و الگوهای قدیمی معماری ایران در جهت گسترش فضا تکامل می‌یابند. به‌طور خلاصه، اگر تکامل معماری را گشایش، شفافیت و سبکی فضاها بدانیم، معماری این دوره به‌عنوان مرحله تکامل معماری قدیم ایران مطرح می‌شود.
ساختمان سردر پیاده که قدیمی‌ترین بنای مجموعه مسعودیه به شمار می‌رود، علی‌رغم الحلقات متعدد در دوره‌های بعدی، هنوز ویژگی‌های بنای اولیه، استخوان‌ بندی معماری آن را تشکیل می‌دهد. این بنا از الگوی کلاسیک عمارت‌های ورودی دوران اول قاجار پیروی می‌کند. این الگو یک پلان سه قسمتی است؛ به این معنی که سه فضای متوالی رو به معبر ورودی دارد که درب ورودی و تاکید اصلی معماری روی فضای مرکزی است. 
سیرکولاسیون طبیعی چنین فضایی، ورودی از مرکز و خروج از طرفین، از سوی مقابل است. در دو سوی فضای مرکزی دو اتاق با تقسیم سه‌تایی قرار داشت که عملکردهای مجموعه ورودی از جمله نگهبانی یا حتی پذیرایی محدود را عهده‌دار می‌شد. این فضاها در کنار فضای پرتزیین مرکزی چنان معماری باشکوهی را ارائه می‌کنند که می‌توانستند برای برخی ملاقات‌های مهم خارج از محیط داخلی مجموعه کارکرد داشته باشد.
معماری سردر پیاده که به احتمال قریب به یقین متعلق به دوره فتحعلی شاه قاجار است، با یک عقب نشستگی به‌صورت جلوخان، اولین مرتبه از سلسله مراتب ورودی را به بهترین نحو ارائه کرده است. روی محور ورودی یک عقب نشستگی کوچک‌تر و مسقف، محل استقرار درب نفیس چوبی با تزیینات معرق و منبت است. دو سکوی سنگی پیرنشین از اجزای جدا نشدنی ورودی‌ها در معماری ایرانی با تزیین سنگی درخور و یک مقرنس ۲۰ ردیف ورودی را به کمال می‌رسانند.
دو فضای سه قسمتی جانبی به‌صورت دو طاق‌نمای کوچک با مقرنسی بسیار ظریف و در و پنجره که قطعا دچار تغییراتی شده‌اند، خودنمایی می‌کند. دو فضای سکو مانند نیم‌هشت در حد فاصل فضای سه قسمتی و یک نیم کاربندی ۱۰ تایی با کاشی معقلی و قاب‌کشی هفت‌رنگ با نقش گره و کتیبه‌ای درخشان از کاشی هفت‌رنگ در میان دو نیم‌ستون به‌صورت مقرنس گچی سفید، ورودی را معرفی می‌کنند که تحسین هر بیننده‌ای را بر می‌انگیزد.
عمارت مسعودیه
 مساحت اصلی باغ مسعودیه در ابتدا حدود چهل هزار متر مربع بود؛ اما تغییرات و تصرفات در طول زمان مساحت باغ را به حدود دو هکتار رسانده است. سردر کالسکه‌ روی مجموعه‌ تاریخی مسعودیه در نوع خود از جذابترین ابنیه مجموعه است؛ نه فقط به‌خاطر تزیینات زیبای آن، بلکه به خاطر راه‌حل هوشمندانه آن در تغییر زاویه محور باغ به نسبت خیابان.
با ورود به باغ آنچه خودنمایی می‌کند نمای اصلی دیوان‌خانه و حوض آب روبه‌روی آن است که به‌واسطه‌ خیابانی سنگ‌فرش به طول حدود ۱۳۴ متر و رج درختان بلند کاج به ورودی متصل می‌شود. این درختان در گذشته چنار بوده‌اند. امروزه یک بنای آجری یک طبقه در سمت راست، دو بنای آجری سه طبقه در سمت چپ و یک بنای یک طبقه دیگر در همین سمت خودنمایی می‌کند. این در حالی است که در گذشته، یک نرده‌چوبی با ستون های سنگی و چراغ‌هایی با پایه چدنی در میان رج درختان مرتفع چنار، منظر عمومی باغ را شکل می‌دادند. قابل تصور است که خانه‌های اندرونی در دو سو اگرچه قابل رویت بودند؛ اما از امنمحوری فرعی اما ضعیف، عمود به محور اصلی و در امتداد سردر پیاده وجود دارد که به نظر می‌رسد در امتداد محور مرکزی باغ نظامیه قرار داشته است. فضای قابل‌توجه دور اصلی حوض احتمالا جوابگوی حرکت کالسکه بوده است و ترکیب این فضای بزرگ با حجم قاطع دیوان‌خانه و حوضی به قطر ۲۰ متر نقطه‌ عطف محوطه محسوب می‌شد؛ مخصوصا دیوار مجرد غربی با پنجره‌هایی که هر دو سوی آن فضای باز قرار داشت، این فضا را به فضایی منحصربه‌فرد در باغ سازی ایرانی تبدیل می‌کند. حیاط های پی‌درپی غربی که می‌توانست هر یک محوری فرعی را شکل دهد خود حرکتی نوآورانه در طراحی باغ‌ ها بوده که به‌خوبی به عملکرد اندرونی و بیرونی پاسخ گفته است.
 
 

 

برای بازدید از عمارت مسعودیه، همه روزه جز روزهای سوگواری، بین ساعات ۸ تا ۱۶ به آن مراجعه کنید.
 

 

تگ های مرتبط

ارسال نظر