لایو اینستاگرامی هانیه توسلی ترکید

هانیه توسلی بازیگر مطرح سینما و تلویزیون است. هانیه توسلی با بازی در سریال میوه ممنوعه به شهرت زیادی رسید. هانیه توسلی به حامی حیوانات بودن نیز شهرت دارد. هانیه توسلی مدتی پیش فیلمی بازی کردن با گربه‌اش را در شبکه‌های مجازی منتشر کرد.هانیه توسلی علاقه زیادی به نقاشی دارد.

بیوگرافی هانیه توسلی 

هانیه توسلی متولد 14 خرداد 1358 در همدان بازیگر سینما ، تلویزیون می باشد. فارغ التحصیل لیسانس ادبیات نمایشی از دانشگاه آزاد تهران است که جز بازیگری به شدت به عکاسی و نقاشی علاقمند است و عاشق گربه می باشد.

خانواده هانیه توسلی

پدرش مرحوم نادر تقی توسلی سرهنگ ژاندارمری و مادرش خانه دار بود ، چهار خواهر نیز دارد و می گوید دوران کودکی بسیار شادی داشتم.

خواهران هانیه توسلی

خواهر بزرگ هانیه بنام «هما» مدتی در یک مجله منتقد بود و حالا کار ترجمه می کند ، خواهر دیگرش «مهسا» جراح مغز و اعصاب می باشد. یک خواهرش بنام «هدیه» در آمریکا زندگی می کند و خواهر کوچکش تحصیلکرده رشته طراحی شهری است.

تئاتر را به شکل غیر حرفه ای از سال 1374 وقتی 16 ساله بود از همدان شروع کرد تا اینکه سال 1378 در 20 سالگی بعد از قبولی در دانشگاه راهی تهران شد.

کنار تحصیل بعنوان دستیار کارگردان در فیلم «آخر بازی» به کارگردانی همایون اسعدیان همکار داشت.

دانشگاه و اساتید هانیه توسلی

دانشگاه خیلی در شکل گیری سلیقه و فکرم تاثیر نداشت با این وجود من در دانشگاه دو استاد خوب بنام نغمه ثمینی و آقای محمد چرمشیر داشتم.

آغاز بازیگری هانیه توسلی

در سال 1379 زمانی که بعنوان بازیگر در جشنواراه تئاتر تبریز حضور داشت توسط نصرالله قادری (کارگردان) که داور جشنواره بود برای بازی در تئاتر «پدر» انتخاب شد. چند ماه بعد برای اولین بار با فیلم کوتاه «روی جاده نمناک» بازی جلوی دوربین را تجربه کرد.

تلویزیون و شهرت

خانم بازیگر در پاییز 1379 با سریال «غریبه» وارد قاب تلویزیون شد و سرانجام سال 1380 با فیلم «شام آخر» تجربه حضور در سینما را نیز بدست آورد. او در رمضان سال 86 با سریال «میوه ممنوعه» به کارگردانی حسن فتحی در کنار علی نصیریان ، گوهر خیراندیش و امیر جعفری به شهرت رسید.

مصاحبه با هانیه توسلی

آروزی تو چیست؟ الگوی تو کیست؟

در بازیگری همیشه گفته ام الیزابت هوپر را دوست دارم . ولی شما تصور کنید که در سینمای ایران که نمی شود که معلم پیانو ساخت و معلم پیانو را بازی کرد. ولی آن خیلی آرمانی است. من بهترین بازی که در زندگی ام دیده ام .

یه سئوال بسیار خصوصی می پرسم ازدواج نمی خواهی بکنی؟

نه.

چرا ازدواج نمی کنی؟

ازدواج یه خرده پیچیده است سخته. الان دارم به شما می گویم و ممکن است که ازدواج بکنم. والا راستش وقتی جوان و کم سن بودم خیلی دوست داشتم بچه دار بشوم تو ذهن همیشه بود و تحت تاثیر رمان جان شیفته بودم. چقدر رابطه آن زن با بچه عجیب است من هم در سن شانزده سالگی و هفده سالگی همیشه تو ذهنم .... الان احساس می کنم سی و هفت ساله هستم و خیلی بعید می دانم چون خیلی پیچیده است.

نمی خواهی بچه بیاوری و بزرگ کنی؟

اتفاقا خانم ... دیدم. یکی از همکلاسی های من در دانشگاه بودند تئاتر که می خواندیم و یک بچه را به سرپرستی قبول کرده بود. خودش و دخترش را دیدم . نمی دونم ... شایدم یک روزی این کار را بکنم. شاید آنقدر روی خودم کار کنم که بتونم مسئولیت یک انسان را قبول کنم.

این سئوال را به این دلیل کردم که من چون روی تاریخچه بازیگری زن در سینمای ایران کار کردم همه خانم ها اکثرا تنها بودند. بعضی ها خیلی تنها بودند مثلا در تنهایی ...

من به سالهای پیری نمی رسم .... ان شاءا... اگر خدا بخواهد .... به هر حال ببیند آدم ازدواج کند بچه داشته باشد نوه داشته باشد یک خوبی هایی دارد برای آدمی مدل من یک بدیهایی هم دارد من خیلی حوصله جمعیت و شلوغی ندارم من همیشه از تنهایی لذت می برم . یک جایی هم بودم که فامیلان و دوستانم بودند سریع کتابم را بر می دارم خیلی وقتا دوست دارم تنها باشم و از جمع گریزانم . تضادی بین حرفه ای که انتخاب کردم و حالی که دارم وجود دارد. مادرم از اول ابتدایی مدرسه رفتم همین مدلی بودم. مدرسه هم که رفتم دوست صمیمی نداشتم . همیشه از تنهایی لذت بردم.

فیلم های سینمایی هانیه توسلی 

1395 بن‌بست وثوق

1395 مادری

1394 سیانور

1394 نقطه کور

1394 قشنگ و فرنگ

1394 هفت ماهگی

1393 شکاف

1393 نهنگ عنبر

1392 خط ویژه

1392 مردن به وقت شهریور

131 به خاطر پونه

1391 دهلیز

1390 ابرهای ارغوانی

1390 زندگی خصوصی

1390 مادر پاییزی

1389 ندارها

1389 آقا یوسف

1388 عصر روز دهم

1388 کیفر

1386 صد سال به این سال‌ها

1385 عاشق

1384 زمان می‌ایستد

1384 عصر جمعه

1383 دیشب باباتو دیدم آیدا

1383 کافه ستاره

1383 یک شب

1382 جایی برای زندگی

1381 شب‌های روشن

1381 گاهی به آسمان نگاه کن

1380 اثیری

1380 شام آخر

1379 آخر بازی

حضور هانیه توسلی در سریالهای تلویزیونی

1379 – غریبه (جواد اردکانی)

1385 – وفا (محمدحسین لطیفی)

1386 – میوه ممنوعه (حسن فتحی)

1388 – شمس‌العماره (سامان مقدم)

حضور هانیه توسلی در شبکه نمایش خانگی

1391 – قلب یخی (فصل سوم) (سامان مقدم)

1392 – شاهگوش (داود میرباقری)

1393 – ابله (کمال تبریزی)

جوایز و افتخارات هانیه توسلی

برنده تندیس برگ زیتون بهترین بازیگر نقش اول زن از نخستین جشن سینمای آزاد برای فیلم کوتاه روی جاده نمناک – (1381)

برنده تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن از هفتمین جشن خانه سینما برای فیلم شب‌های روشن – (1382)

کاندید سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و یکمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم شب‌های روشن – (1381)

کاندید سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل زن از بیست و سومین جشنواره فیلم فجر برای فیلم جایی برای زندگی – (1383)

کاندید سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم زمان می‌ایستد – (1384)

کاندید سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم ندارها – (1389)

برنده سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن از سی و یکمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم دهلیز – (1391)

نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن از انجمن منتقدان برای فیلم دهلیز – (1392)

صحبت های هانیه توسلی درباره یک بیانیه

این بازیگر در لایو اینستاگرامی صفحه هشتصد زن ضمن توضیح فعالیت‌های سه ماهه هیات پنج نفره پیگیری مطالبات هشتصد زن سینماگر و آیین‌نامه پیشنهادی به خانه سینما گفت:«این آیین‌نامه را در شرایطی آماده کردیم که می‌دانستیم نقص قانونی جدی برای رسیدگی به چنین جرایمی در جامعه‌ ما وجود دارد و از طرف دیگر به دلیل نبود آگاهی کافی، خودسانسوری، ترس از قضاوت، حملات شدید و چیزهای در عرف و فرهنگ ما متاسفانه حمایت اجتماعی درستی هم برای این دسته از خشونت‌‌دیدگان وجود ندارد.

بعد از رای آوردن هیات پنج نفره بسیاری از وکلا و حقوقدانان و افراد دانشگاهی به ما پیشنهاد کمک و همفکری دادند و تیمی متشکل از پنج وکیل و حقوقدان که روی موضوعات زنان و بخصوص بحث خشونت مسلط بودند تشکیل شد و روی متن فعلی ما کار کردند. در بخشی از این مسیر احساس حمایت می کردیم و جاهایی موانعی جلوی راهمان بود. بعضی از این موانع از سوی برخی از مردها بود که یا در حوزه سینما بودند و یا نبودند و برخوردی که ما داشتند در ظاهر اخلاقی بود و مثلا نگران آبرو بودند و مصلحت اندیشی می‌کردند.