ناگفته هایی از زندگی خصوصی بهاره کیان افشار+تصاویر جالب بهاره کیان افشار

بهاره کیان افشار بازیگری را بطور حرفه‌ای در سال ۸۲ و با بازی در مجموعه تلویزیونی کلاه پهلوی آغاز کرد. وی در این فیلم هم‌بازی امیر علی دانایی بود و نقش شادی مستشارنیا را با دوبله‌ی فریبا رمضان‌پور بازی می‌کرد. او پنج سال بعد با حضور در فیلم سینمایی “شیرین”، ساخته عباس کیارستمی، پای به عرصه سینما گذاشت.

بیوگرافی بهاره کیان افشار

بهاره از کودکی به بازیگری علاقه‌مند بود و در دوره ابتدایی به گروه تئاتر مدرسه ملحق شد. بهاره در آن دوران به همراه خانواده‌اش به تئاتر می‌رفت و همین موجب بیشتر شدن علاقه‌اش به تئاتر و بازیگری شد. پس از دیدن تئاتر دندون طلا به کارگردانی داود میرباقری و تئاتر دایره گچی به کارگردانی استاد حمید سمندریان بازیگری تئاتر برایش تبدیل به یک رویا شد.

هرچند خانواده این بازیگر با حضور او در عرصه تئاتر مخالف بودند ولی این مخالفت‌ها نه تنها از علاقه او به تئاتر و بازیگری کم نکرد بلکه باعث شد که عطش او برای بازیگر شدن بیشتر شود. بهاره برای راضی کردن خانواده‌اش وقت زیادی گذاشت و بالاخره موفق شد تا رضایت خانواده را برای شروع فعالیت هنری در زمینه تئاتر به‌دست آورد.

البته در حال حاضر خانواده اش از مخالف به حامی او تبدیل شده‌اند و شدیداً پیگیر کار‌های او هستند. بهاره در مصاحبه‌ای در مورد این موضوع گفته است که من فکر می‌کنم انسان اگر اراده کند می‌تواند سرنوشتش را به نفع آرزوهایش تغییر دهد.

ورود بهاره کیان افشار به دنیای بازیگری

بهاره کیان افشار فعالیت خود را با گروه تئاتر آزیتا حاجیان در ماه‌های اول سال ۸۳ شروع کرد و با معرفی تینا پاکروان (همکلاسی دوران دبیرستانش) به محمدرضا شریفی نیا باعث شد در سریال کلاه پهلوی بازی کند.

بهاره در این‌باره می‌گوید: دو سال قبل از بازی در سریال «کلاه پهلوی»، آقای محمدرضا شریفی‌نیا مرا در جشنواره فیلم فجر دیدند و از من پرسیدند که آیا دوست دارم بازیگر شوم؟ من جواب دادم خیلی مشتاقم، ولی خانواده‌ام مخالف هستند و اجازه ندارم. بعد پروسه ساخت سریال «کلاه پهلوی» پیش آمد و اتفاقاً در این کار یکی از دوستان دوران دبیرستان من که همیشه به کارگردانی علاقه‌مند بود، در این پروژه جزو عوامل گروه بود. بنابراین آقای شریفی‌نیا باز هم به دوست من گفته بودند: «به بهاره بگو اگر علاقه‌مند است برای بازی در این سریال بیاید.» خلاصه با جلب موافقت خانواده به جمع بازیگران این سریال ملحق شدم. خوشبختانه آقای دری از همان ابتدا گفتند که برای بازی در نقش شادی مستشارنیا مناسب هستم، ضمن اینکه گروه به دنبال بازیگری بودند که هم بسیار باانگیزه و مشتاق باشد و هم چهره‌ای شناخته‌شده نداشته باشد تا برای مدت طولانی سر پروژه دیگری نرود.

بهاره می‌گوید: از سنین پایین به‌واسطه علاقه شخصى پدرم همیشه به شعر و ادبیات پارسی علاقه داشته و دارم گهگاهی هم دستی بر قلم دارم و از چینش کلمات کنار هم لذت می‌برم. ترانه و متن‌های ادبی را بسیار دوست دارم و خودم هم ترانه و متون ادبی می‌نویسم.

آقای بهرام رادان، پیش از اینکه بازیگر شوم از دوستان من بودند و پس از ورودم به دنیای بازیگری این دوستی بواسطه همکاری پررنگ‌تر شد. ایشان ترانه‌های مرا خواندند و از چهار، پنج تا از این ترانه‌ها در آلبومشان استفاده کردند.

سفیر سلامت

بهاره کیان‌افشار، از داوطلبان و همراهان قدیمی و فعال موسسه خیریه بهنام دهش‌پور است. در جشن پایان سال خیریه در سال ۱۳۹۴، او به عنوان سفیر سلامت موسسه خیریه بهنام دهش‌پور برگزیده شد.

فیلم سینمایی بهاره کیان افشار

شیرین (عباس کیارستمی – ۱۳۸۷)

گناهکاران (فرامرز قریبیان – ۱۳۹۱)

هیچ کجا هیچ کس (ابراهیم شیبانی – ۱۳۹۱)

طول موج (فرامرز شهبازیان – ۱۳۹۳)

ع. ش. ق. {عین شین قاف} (قاسم جعفری – ۱۳۹۳)

کفشهایم کو؟ (کیومرث پوراحمد – ۱۳۹۴)

بارکد (مصطفی کیایی – ۱۳۹۴)

کمدی انسانی (محمدهادی کریمی – ۱۳۹۵)

زرد (مصطفی تقی زاده – ۱۳۹۵)

ماهورا (حمید زرگرنژاد – ۱۳۹۶)

لونه زنبور (برزو نیک نژاد – ۱۳۹۶)

عطر تلخ (علی ابراهیمی – ۱۳۹۶)

دشمن زن (کریم امینی – ۱۳۹۶)

پالتو شتری (مهدی علی میرزایی – ۱۳۹۷)

بی وزنی (مهدی فرد قادری – ۱۳۹۷)

رویای سهراب (علی قوی تن – ۱۳۹۷)

پسر کشی (محمدهادی کریمی – ۱۳۹۸)

مرد نقره‌ای (محمد حسین لطیفی – ۱۳۹۸)

سگ بند (مهران احمدی – ۱۳۹۸)

گربه سیاه (کریم امینی – ۱۳۹۸)

آثار تلویزیونی بهاره کیان افشار

کلاه پهلوی (سید ضیاالدین دری – ۱۳۹۱)

گاهی به پشت سر نگاه کن (مازیار میری – ۱۳۹۴)

عاشقانه (منوچهر هادی – ۱۳۹۵ – شبکه نمایش خانگی)

نوار زرد (پوریا آذربایجانی – ۱۳۹۶)

گلشیفته (بهروز شعیبی – ۱۳۹۶ – شبکه نمایش خانگی)