ستاره فوتبال زنان ایران از روزهای سخت مصدومیت شدیدش می‌گوید و این‌که امیدوار است بتواند بهتر از گذشته به میادین بازگردد.

سایت شماره یک:

به گزارش "ورزش سه" پیش از هفته دوم لیگ برتر فوتبال زنان بود که مدافع تیم ملی فوتبال زنان در تمرینات خاتون بم دچار آسیب‌دیدگی شدیدی شد؛ بعد از انجام معاینات مشخص شد گلنوش خسروی دچار پارگی همزمان رباط صلیبی و مینیسک شده، مصدومیتی که کمتر در فوتبال ایران سراغ داریم که برای یک فوتبالیست رخ بدهد و همزمان دچار پارگی رباط صلیبی و مینیسک شود.

خسروی هفته گذشته عمل جراحی انجام داد که خوشبختانه عمل موفق‌آمیزی بود و حالا ستاره فوتبال زنان امیدوار است تا بتواند دوران نقاهت را هم با موفقیت بگذراند و مجدداً از اوایل تابستان سال آتی به میادین بازگردد.

گلنوش خسروی حالا در گفتگویی با خبرنگار ما درباره این مصدومیت و روزهای که گذرانده و روزهای سختی که انتظار او را می‌کشد و حسرت عدم حضور در جام ملت‌های فوتبال زنان صحبت کرده است که در ادامه می‌خوانید:

* خانم جعفری مادرانه پای مصدومیت من ایستاد

واقعا دوست دارم در ابتدای صحبت‌هایم از باشگاه خاتون بم و مدیران محترم باشگاه، پزشک معالج محترمم، مسئولان بیمارستان و به ویژه خانم جعفری سرمربی محترم تیم تشکر کنم؛ واقعا در این مدت، مادرانه ایشان در کنارم بودند و نمی‌دانم که چطور می‌توانم زحمات‌شان را جبران کنم. سال اولی بود که قرار شد شاگرد ایشان در بم باشم اما قسمت نشد و با این‌حال امیدوارم بعد از گذراندن دوران نقاهت بتوانم بخش کوچکی از زحمات‌شان را پاسخ بدهم و جبران کنم. خانم ایراندوست هم از همان روز اول من را به آینده دلگرم کردند و خوشحالم که شاگرد ایشان در تیم ملی‌ام و جا دارد از همبازیانم هم تشکر کنم که دلگرمی دادند و کنارم هستند.

* برای برخی‌ها این اتفاق باورکردنی نبوده و نیست

در این چند سال که بازی می‌کردم همه تلاشم بر این بود که به فرم ایده‌آل برسم و امسال دقیقا همان شرایط برایم فراهم شد؛ خوشحال از این بودم که در تیم ملی جایگاه ثابتی پیدا کردم و با باشگاه خاتون بم به توافق رسیدم اما نمی‌دانم قسمت چه بود که این‌چنین شد و در بهترین روزهای فوتبالی‌ام، دچار چنین مصدومیتی شدم. نه تنها رباط صلیبی که مینیسک هم پاره شده و درد عجیبی را تحمل می‌کنم. با این‌حال به تقدیر احترام می‌گذارم و مطمئنا خداوند مصلحت بهتری برایم می‌داند.

* با این مصدومیت خودم هستم و خودم!

به تازگی عمل رباط و مینیسک را انجام داده‌ام و باید فعلاً در تهران باشم، از باشگاه ممنونم که برای استقرار من موقعیت خوبی را در اختیارم گذاشته و واقعا برایم سنگ‌تمام گذاشتند؛ اما راستش در این روزهای سخت، دور از خانواده و مادرم برایم سخت است و خودم با این‌که پایم اصلاً وضعیت خوبی ندارد و تازه عمل کردم، کارهای خودم را می‌کنم. با خیلی‌ها که این مصدومیت را گذراندند صحبت می‌کنم باورشان نمی‌شود، چون واقعا پارگی رباط وحشتناک است و حالا شما کنار آن پارگی مینیسک را هم بگذارید!

* حسرت جام ملت‌ها به دلم ماند اما ...

خوشحالم که عضو کوچکی از تیم تاریخ‌ساز فوتبال ایران بودم اما حسرت اولین حضور در جام ملت‌ها به دلم ماند؛ دوست داشتم کنار بچه‌ها برای رسیدن به رویایی بزرگ‌تر که جام جهانی است، تلاش کنیم اما قسمت نشد. مطمئنا بچه‌های تیم ملی و خانم ایراندوست و کادرفنی عزیز، همه تلاش‌شان را می‌کنند، همه می‌دانیم کار سختی است اما بچه‌های تیم ملی با همه پشتکار و انگیزه‌شان برای کسب سهمیه جام جهانی و موفقیت در جام ملت‌ها تلاش خواهند کرد. این یک راه تازه است برای فوتبال زنان و مطمئنا در آینده دوباره فرصت حضور در جام ملت‌ها نصیبم می‌شود.

* همدردی بزرگان فوتبال و مردم عزیز باعث دلگرمی‌ام شد

آن‌ها به این مصدومیت دچار شدند، می‌دانند که چقدر سخت است؛ اصلاً انگار فکر می‌کنی همه دنیا روی سرت خراب شده و دیگر از چشم‌ها افتاده‌ای. واقعا فکر این‌که باید چند ماه از زمین بازی دور باشم اذیت می‌کند اما با این‌حال از پیشکسوتان و بزرگان فوتبال ایران ممنونم که پیام‌های دلگرم‌کننده‌ای به من دادند و راهنمایی‌ام کردند، هم‌چنین مردم عزیز که کامنت‌های انگیزشی‌شان واقعا به من روحیه داده است.

* قول می‌دهم قوی‌تر از قبل بر می‌گردم

در تقدیرم این مصدومیت نوشته شده و نمی‌توانم با تقدیر و مصلحت بجنگم اما مطمئن باشید و این قول را می‌دهم که قوی‌تر از گذشته به میدان‌ها بر می‌گردم؛ خداراشکر عمل موفقیت‌آمیزی بود و حالا باید دوران نقاهتم را بگذرانم و بعد از آن هم نرم نرمک تمرینات را شروع کنم. همه تلاشم را به کار می‌بندم که تسلیم این مصدومیت نشوم و انشالله بتوانم قوی‌تر از گذشته برگردم.

* مثل نیمار مشغول تمرین شده‌ام!

شاید باور نکنید هنوز یک هفته از عمل جراحی‌ام می‌گذرد اما من آدمی نیستم که بخواهم خودم را بیندازم؛ درد شدیدی زانویم دارد و این درد را تحمل می‌کنم اما دوست دارم در کنار آن روحیه خودم را هم حفظ کنم و برای این کار، راه‌حلی جز تمرین حتی تمرین سبک و خیلی کم نیست. وقتی دیدم نیمار با آن مصدومیت شدید تمرین بالاتنه می‌کند، من هم از دیروز تصمیم گرفتم که این کار را کنم تا عضلاتم افت دچار افت شدیدی نشود. از آقای احمدی مربی‌ام هم ممنونم و به ایشان هم قول می‌دهم به زودی تمرینات اختصاصی‌ام را هم دوباره شروع کنم.

 

تگ های مرتبط

ارسال نظر