دیدار ۶ امتیازی قعرنشینان جدول رده بندی با گل استثنائی و زیبای شروین بزرگ به سود شاگردان منصوریان پایان یافت.

سایت شماره یک:

با تحمل هشتمین شکست فصل، فاصله امتیازی تیم شانزدهم جدول تا فرار از منطقه سقوط، حداقل ۷ امتیاز معادل سه مسابقه شد. حال آنکه نماینده فوتبال خراسان با هر اسمی که صدایش بزنید در ۲۰ دیدار باقیمانده از لیگ بیست و یکم باید ۶ بار به مصاف سرخابی های پایتخت و سپاهان اصفهانی برود که از مدعیان جدی کسب عنوان قهرمانی هستند و با ادامه همین روند می روند تا رکورد بدترین سقوط تاریخ را از آن خود کنند.

البته که هنوز برای قطعی شدن هر موضوعی بسیار زود است اما تنها تیم بدون پیروزی لیگ امسال، با زدن تنها ۲ گل زده در هر دیدار (معدل هر ۴۵۰ دقیقه یک گل!) و شرایط نامناسبی که از ابتدای فصل با آن دست به گریبان بوده، چندان جای امیدواری برای ادامه فصل باقی نگذاشته است.

وقتی به جداول فصول گذشته لیگ برتر مراجعه کنیم اوضاع برای پیش بینی آنچه در پایان فصل رخ خواهد داد شفاف تر هم خواهد شد. بجز فصل ۹۸-۹۷ که نفت مسجد سلیمان با کسب ۲۲ امتیاز از سی مسابقه توانست به بقایش در رقابت ها ادامه دهد و ذوب آهنی که در فصل گذشته با کسب ۲۶ امتیاز و البته به لطف تفاضل گل در لیگ باقی ماند، در سایر فصول تیم هایی توانستند در پایان سی هفته از خطر سقوط بگریزند که حداقل میانگین امتیازیشان ۰.۹ بوده است.

این معادلات و آمار و احتمالات همگی نشانه سقوط قریب به یقین تنها نماینده فوتبال خراسان از لیگ برتر فوتبال کشورمان است. راستش را بخواهید باتوجه به اتفاقات و حواشی خارج از عرف و بی نهایت زیاد این تیم، شایسته تر از عنابی پوشان گاها مشکی و قرمز یا زردآبی برای احراز رتبه انتهایی لیگ وجود ندارد. حالا هرچقدر هم سر اسمش کشمکش و داستان وجود داشته باشد.

تلخ تر از اتفاقات فوتبالی داخل و خارج زمین برای تیم سابقا آسیایی خراسان، این است که تقریبا هر هفته برنامه های ورزشی شبکه استان خراسان رضوی با حضور مدیران، نمایندگان و انواع و اقسام مسئولان درباره وضعیت تیم بحران زده شهر، از برنامه های مفصل با قید فوریتشان نمدی برای بیشتر دیده شدن و ژست دلسوز بودن می بافند، برای توجیه روزی که بخواهند بگویند: ما که گفته بودیم. 

ایشان مدام ضمن ابراز نگرانی از شرایط، به گونه های مختلف تلاش می کنند خود را آگاه، دلسوز و البته دایه مهربان تر از مادر معرفی کنند. از همین رو با انرژی بالا و بیانات پرشور و پرامید سعی می کنند خود را مطلع و نگران وضع موجود معرفی کنند اما نتایج ده هفته گذشته روشن تر از آن است که کسی به دنبال پنهان شدن پشت معضلات پرشمار تیمی باشد که اگر معجزه ای رخ ندهد به پایان عمرش رسیده است.امضای ریوالدو پای سقوط نماینده خراسان!

دیدار ۶ امتیازی قعرنشینان جدول رده بندی با گل استثنائی و زیبای شروین بزرگ به سود شاگردان منصوریان پایان یافت.

با تحمل هشتمین شکست فصل، فاصله امتیازی تیم شانزدهم جدول تا فرار از منطقه سقوط، حداقل ۷ امتیاز معادل سه مسابقه شد. حال آنکه نماینده فوتبال خراسان با هر اسمی که صدایش بزنید در ۲۰ دیدار باقیمانده از لیگ بیست و یکم باید ۶ بار به مصاف سرخابی های پایتخت و سپاهان اصفهانی برود که از مدعیان جدی کسب عنوان قهرمانی هستند و با ادامه همین روند می روند تا رکورد بدترین سقوط تاریخ را از آن خود کنند.

البته که هنوز برای قطعی شدن هر موضوعی بسیار زود است اما تنها تیم بدون پیروزی لیگ امسال، با زدن تنها ۲ گل زده در هر دیدار (معدل هر ۴۵۰ دقیقه یک گل!) و شرایط نامناسبی که از ابتدای فصل با آن دست به گریبان بوده، چندان جای امیدواری برای ادامه فصل باقی نگذاشته است.

وقتی به جداول فصول گذشته لیگ برتر مراجعه کنیم اوضاع برای پیش بینی آنچه در پایان فصل رخ خواهد داد شفاف تر هم خواهد شد. بجز فصل ۹۸-۹۷ که نفت مسجد سلیمان با کسب ۲۲ امتیاز از سی مسابقه توانست به بقایش در رقابت ها ادامه دهد و ذوب آهنی که در فصل گذشته با کسب ۲۶ امتیاز و البته به لطف تفاضل گل در لیگ باقی ماند، در سایر فصول تیم هایی توانستند در پایان سی هفته از خطر سقوط بگریزند که حداقل میانگین امتیازیشان ۰.۹ بوده است.

این معادلات و آمار و احتمالات همگی نشانه سقوط قریب به یقین تنها نماینده فوتبال خراسان از لیگ برتر فوتبال کشورمان است. راستش را بخواهید باتوجه به اتفاقات و حواشی خارج از عرف و بی نهایت زیاد این تیم، شایسته تر از عنابی پوشان گاها مشکی و قرمز یا زردآبی برای احراز رتبه انتهایی لیگ وجود ندارد. حالا هرچقدر هم سر اسمش کشمکش و داستان وجود داشته باشد.

تلخ تر از اتفاقات فوتبالی داخل و خارج زمین برای تیم سابقا آسیایی خراسان، این است که تقریبا هر هفته برنامه های ورزشی شبکه استان خراسان رضوی با حضور مدیران، نمایندگان و انواع و اقسام مسئولان درباره وضعیت تیم بحران زده شهر، از برنامه های مفصل با قید فوریتشان نمدی برای بیشتر دیده شدن و ژست دلسوز بودن می بافند، برای توجیه روزی که بخواهند بگویند: ما که گفته بودیم. 

ایشان مدام ضمن ابراز نگرانی از شرایط، به گونه های مختلف تلاش می کنند خود را آگاه، دلسوز و البته دایه مهربان تر از مادر معرفی کنند. از همین رو با انرژی بالا و بیانات پرشور و پرامید سعی می کنند خود را مطلع و نگران وضع موجود معرفی کنند اما نتایج ده هفته گذشته روشن تر از آن است که کسی به دنبال پنهان شدن پشت معضلات پرشمار تیمی باشد که اگر معجزه ای رخ ندهد به پایان عمرش رسیده است.

 

تگ های مرتبط

ارسال نظر